Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa, należy do podstawowych testów w diagnostyce choroby wieńcowej. Jest badaniem nieinwazyjnym i bezpiecznym, które pozwala ocenić wydolność serca w trakcie wysiłku i zwiększonego zapotrzebowania na tlen
Korzyści płynących z EKG wysiłkowego, jest całkiem sporo. Dzięki niemu możemy ustalić przyczyny zaburzeń pracy serca, opracować program rehabilitacji po przebytym zawale, czy też określić zakres i rodzaj wysiłku fizycznego, jaki jest wskazany u chorego. U pacjentów po zawale serca i zabiegach na tętnicach wieńcowych, dzięki EKG wysiłkowemu, możemy określić rokowania.
Wskazania
Wskazaniem do wykonania testu wysiłkowego jest najczęściej
- diagnostyka bólu w klatce piersiowej,
- ocena zaawansowania choroby niedokrwiennej serca (próba dostarcza więcej informacji niż spoczynkowe EKG, które może nie wykazywać żadnych zmian u niektórych pacjentów),
- jako pomocne przy kwalifikacji do inwazyjnych badań kardiologicznych (np. koronarografii),
- w celu rozpoznania zaburzenia rytmu serca (arytmie) ujawniające się przy wysiłku fizycznym,
- by ocenić wydolności organizmu po przebytym zawale serca.
Przeciwwskazania
Nie zawsze można wykonać EKG wysiłkowe. Oto sytuacje, w których jest to wykluczone:
- ostre rozwarstwienie aorty,
- przebyty niedawno zawał,
- nieopanowana leczeniem farmakologicznym, niestabilna choroba wieńcowa oraz niewydolność serca,
- świeży zator tętnicy płucnej lub zawał płuca,
- blok przedsionkowo-komorowy III stopnia,
- ostre zapalenie osierdzia lub mięśnia sercowego,
- kardiomiopatia przerostowa.
Przygotowanie do badania
W dniu przed umówionym badaniem, nie wolno pić alkoholu oraz napojów zawierających kofeinę, a przez 4 godziny przed zabiegiem, zakazane jest palenie papierosów.
Gdy chodzi o jedzenie, ostatni posiłek powinien być lekki i mieć miejsce najpóźniej na 3 godziny przed EKG wysiłkowym. Na badanie, pacjent zabiera wodę do picia, a jeśli choruje na cukrzycę, również coś do jedzenia.
Mężczyźni, przed badaniem muszą ogolić owłosienie na klatce piersiowej. Co do stroju i obuwia, najlepiej, jeśli będą wygodne.
Nie należy przychodzić na badanie w ostatniej chwili, dlatego przed gabinetem trzeba być ok. pół godziny wcześniej, by uspokoić się i pozwolić sercu odpocząć.
Pacjenci ze stymulatorem serca, powinni dostarczyć wydruk z ostatniej kontroli lub też legitymację rozrusznika.
Niektóre leki, nie powinny być przyjmowane na kilka dni przed badaniem, ale decyzję o ich ewentualnym odstawieniu, zawsze powinien podejmować lekarz.
Przebieg badania
Sama próba wysiłkowa, trwa ok. 20 minut i wykonywana jest na ruchomej bieżni. Przed rozpoczęciem testu, na przedniej powierzchni klatki piersiowej, umieszczane są samoprzylepne elektrody, pozwalające na ciągłe monitorowanie pracy serca, a na ramię zakładany jest mankiet do mierzenia ciśnienia.
Próba wysiłkowa, rozpoczyna się od spokojnego marszu na bieżni, która stopniowo przyspiesza, aż do biegu pod zmiennym kątem nachylenia. Pomiar ciśnienia tętniczego, powtarzany jest kilkakrotnie w ciągu trwania testu.
Jeżeli w czasie wysiłku, wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy (ból w klatce piersiowej, czy zawroty głowy) należy zgłosić to lekarzowi lub pielęgniarce.
Test jest kontynuowany do momentu:
- osiągnięcia docelowego tętna (wartość zależna od wieku) – wynik testu ujemny;
- kiedy pojawi się ból w klatce piersiowej, albo zmiany w zapisie EKG, które mogą sugerować niedokrwienie mięśnia sercowego,
- zgłoszenia przez pacjenta uczucia zmęczenia lub duszności.
Po zakończeniu testu, zapis EKG i pomiary ciśnienia są prowadzone przez kilka następnych minut.
